Het is 8 januari ‘s-ochtends 8 uur. Het voederhuisje van de vogels en eekhoorntjes is weer gevuld. Zoals elke morgen is dit de eerste bezigheid van de dag. In deze tijd van het jaar wordt het rond 9.00 uur licht en dan komt de zon ff boven de bomen tegenover ons huis uit, waarna rond 15.00 uur dit deel van het land weer in duisternis is gehuld. Er ligt al een behoorlijk pak sneeuw maar qua temperatuur is het met 0 graden bijzonder mild voor de tijd van het jaar. Maar in het weekend en volgende week zou het echt gaan bakken met temperaturen rond de -25/-30. Dat is pas echt Lapland!

Frans is vandaag ijsvissen met zijn Zweedse vriend Åke en met een Belgische vriend Jonas, die in de buurt een vakantiehuis heeft. Ze maken dan met een ijsboor een gat in het meterdikke ijs op het meer en laten dan een lijntje met wat wormen op de bodem van het meer zakken. Zo kun je ook in de winter baars, röding (een soort forel) en sik (houting) vangen. Heerlijk zo’n vers gevangen visje in de pan en lekker gezond!

Het weer en vissen zijn overigens de gespreksonderwerpen van alle dag. Overal waar je komt wordt erover gepraat, en niet ff zoals dat in Nederland zou gebeuren. Na een opmerking “wat een rotweer vandaag he” volgt een “nou” en gaan we over tot de orde van de dag. In Zweden niet: Er volgen uitgebreide bespiegelingen waarom het zo mild is in deze tijd van het jaar, terwijl het toch vorig jaar precies op deze dag zo barstenskoud was, en dat het al zeker tot “60 talet” (jaren 60) niet meer is voorgekomen dat het zo mild was, waarbij een ander dan opmerkt dat het volgens hem al zeker “50 talet” was, maar dat het in het weekend, en misschien zelfs ook wel de volgende week, toch echt kouder wordt, en dat de een zegt dat het -25 wordt, maar volgens de ander zeker  -30,  maar dat het mogelijk nog kouder wordt ………………….

En zo komt het voor dat je bij een blijkbaar simpel onderwerp als het weer, aan de kassa in de winkel of gewoon tijdens een ontmoeting buiten, een gesprek hebt van wel een half uur. Dit hoort bij de cultuur en het leven hier. Mensen hebben hier nog tijd om naar elkaars verhalen te luisteren. Dat heeft ook wel zijn charme, je bent genoodzaakt ook zelf terug te schakelen en te genieten van de eenvoudige dingen van alledag.

Maar eerlijk is eerlijk, hieraan moet ik wel wennen. Waar ik in mijn hoofd al lang weer met een boel andere dingen bezig ben,  heeft Frans zich al lang aangepast aan de Zweedse cultuur. Dit hangt ook samen met de zgn. “Jantelagen”, maar daarover schrijf ik in mijn volgende blogg meer.

In mijn vorige blogg schreef ik al over een grote hobby van me: Spinning. In ons dorp Tväråträsk is er een gemeenschapshuis (hembygsgård) met een lokaal met sportattributen en daar staan ook vier spinningfietsen die we in oktober al hebben meeverhuisd met onze inboedel vanuit Bladel. We hebben inmiddels 2 spinningclubjes, een met mannen en een met vrouwen. De “mannengroep” wordt bemand door mijn eigen Frans, Åke en Roland, goede vrienden en buurmannen. 3 Keer per week fietsen we ons onder mijn bezielende leiding het licht uit de ogen. A.s. zaterdag 11 januari gaan de vrouwen voor het eerst de fiets op. Ik hoop dat ik Caroline, Helène en Karin enthousiast kan maken. Voor de rest is het wachten of er nog meer interesse is. Bij de postbussen in het dorp (waar de brievenbussen van de bewoners van het dorp allemaal bij elkaar hangen) hangt nu een affiche “Winter-Spinning med Paula.”. Ik houd jullie op de hoogte of we de grootste sportschool van Zweden worden :))

Chaga!!!!!!!!!!!!!! Niet te verwarren met Chakaaa van Emiel Ratelband. Het is een paddestoel die alleen in het noordelijke deel van Scandinavië, hier dus, en in Siberië voorkomt aan berkenbomen. Men schrijft grote genezingskrachten aan de Chaga – ofwel Sprängticka in het Zweeds en Berkenweerschijnzwam in het Nederlands (http://nl.wikipedia.org/wiki/Berkenweerschijnzwam) – toe. De buren attendeerden ons erop en daarna hebben we veel op internet gelezen over deze paddestoel. Ook wij raakten enthousiast om deze Chaga te gaan gebruiken. Chaga heeft een zeer hoog gehalte aan antioxidanten, die voorkomen dat men ziek wordt en zelfs ziekten kan genezen. Punt is dat de Chaga niet te koop is in de winkel en alleen via het internet in poedervorm te krijgen is. Maar we zouden geen pioniers zijn als we niet zelf op zoek zouden gaan naar de Chaga. Dus wij het bos in achter ons huis en na een zoektocht van 3 uur hadden we er een gespot! De Chaga groeit als een soort puist aan de boom en je moet hem eraf kappen. Ff drogen in de oven en dan thee trekken. Smaakt neutraal dus niet vies. We zijn hier overigens wel bewuster met onze gezondheid bezig dan in Nederland. Alcohol is sowieso veel duurder hier en de eerstvolgende chinees en pizzeria liggen toch op zo`n 100 kilometer afstand. En ook een vietnamese loempia, zoals die in Bladel op steenworpafstand op de markt te nuttigen is, is hier in de verste verte niet te ontdekken. Als ik dat zo schrijf dan realiseer ik me dat het bewust bezig zijn met onze gezondheid toch wel wat nuancering verdient. Het is hier gewoon niet te koop!

Integratie in de Zweedse gemeenschap is voor ons een belangrijk punt. Daarbij hoort, naast het volgen van een cursus Zweeds, ook Zweedse TV. Die hebben we sinds gisteren. Het is leerzaam om bij een Engels programma de Zweedse ondertiteling mee te lezen. Volgens mij gaat het snel lukken om, net als Frans, goed Zweeds te praten!

Apropos Zweedse integratie. Dit betekent ook dat een aantal formele zaken afgehandeld moeten worden. Zo moet ik een zogenaamd uppehallsrätt (een soort verblijfsvergunning maar dan een lichte vorm omdat ook Zweden een EU-land is) aanvragen bij  Migrationsverket en verder moet geregeld worden dat ik onder de Zweedse zorgverzekering val bij de Försäkringskassan.  Verder hebben we onze auto uitgevoerd in Nederland om deze in te voeren in Zweden. Bij de Försäkringskassan kregen we via een computer te horen dat we¨”nummer 47 in de kö zijn”, hetgeen betekent dat we nr 47 in de file zijn, dus nog 46 wachtenden voor u. En Migratonsverket spant de kroon al helemaal: nadat je een menu met het indrukken van nummerjtes hebt doorlopen dat 3 minuten duurt, vertelt een, overigens vriendelijke, computerstem vervolgens dat “alla medarbetare är uptaget vi ber att ringa tillbaks senare”……. hetgeen zoveel betekent als “al onze medewerkers zijn in gesprek, probeert u het later nog een keer”. Maar dat terugbellen schiet niet op. Na zeker 30 pogingen om erdoorheen te komen hebben we het opgegeven. Nationale ombudsman Brenninkmeijer zou aan de Zweedse bureaucratie nog een flinke kluif hebben.

Paula