Het is zondag 25 mei en vanmorgen heb ik de voorlopig laatste 2 spinninglessen in het sportzaaltje in het gemeenschapshuis gegeven. Bij de eerste les om 10 uur waren Erik, Krister en Sofia van de partij en om half 12 fietsten Caroline, Emelia en Julia zich het licht uit de ogen. Tot oktober a.s. ligt het spinnen stil, omdat ik, samen met Frans, al mijn aandacht en tijd aan onze gasten wil geven. Caroline, de zus van Frans, en haar vriend Wout zijn samen aan het vissen op het meer tegenover ons huis. Wout en Frans hebben de 2 nieuwe roeiboten voor Tores te water gelaten en ze liggen nu aan de steiger te wachten op de eerste visgasten van het seizoen. Gisterenavond vanaf 18.00 uur was het namelijk de housewarming van Tores en dat was in een woord, geweldig! We hadden gerekend op zo’n 20 mensen en waren dan ook blij verrast toen maar liefst 35 dorpsgenoten op onze uitnodiging afkwamen. Alleen degenen die met vakantie waren moesten noodgedwongen verstek laten gaan. Frans vertelde eerst iets over onze eerste ontmoeting met Tore en Gunvor, een verhaal met de nodige emotie. Vervolgens nodigden we samen iedereen uit eerst binnen Tores te gaan bewonderen. Iedereen was erg onder de indruk van de inrichting. Het filmpje dat we hadden gemaakt van de verbouwing – met mooie foto’s van Tore en Gunvor – maakte de houswarming compleet. Er was vooral veel bewondering voor de 2 meter grote canvasfoto van Tore die we in de gang hadden opgehangen, versierd met een houten omlijsting. Dat typische oude hout, dat grijs van kleur wordt door de tand des tijds, hebben we van een oude vervallen schuur in de buurt gehaald en op een aantal plaatsen in het huis verwerkt. Zo heeft Frans zelf lijsten gemaakt en ook een wandbord in de keuken is van het mooie hout gemaakt. Nooit van mezelf geweten dat ik zo creatief kon zijn. Alhoewel, creatief? Degene die onze ideetjes steevast moet omzetten in zichtbare resultaten is altijd mijn Frans. Maar dat doet hij dan ook echt super!

Daarna was het tijd voor de Knytkalas (uit te spreken als knutkalaas). Bedoeling is dat iedereen dan zijn/haar eigen vlees en drank meeneemt. Caroline en ik hadden 2 lekkere salades gemaakt met macaroni, feta, maasdammerkaas – ja, die is hier in Zweden te koop! – en spek en we hadden ook voor de koffie met lekkers erbij gezorgd. En natuurlijk voor de gril. Bedoeling was dat we buiten zouden grillen bij de nieuwe grilplaats bij Tores, maar toen de weersverwachting regen, veel regen, voorspelde, besloten we uit te wijken naar de altan (veranda) van ons eigen huis. Wat een bijzondere belevenis! Iedereen kwam met tupperware doosjes met vlees, gepofte aardappelen, brood en plastic zakken met drank etc. aan. De hele altan lag vol.  2 Dorpsbewoners, Mats en Warren, werden tot grilmeester benoemd. De 2 barbeques die we nog snel geregeld hadden lagen ketsvol. Vervolgens ging iedereen bij elkaar zitten, net een grote happy family, en werd er samen gegeten, gedronken, verteld en gelachen. Het was erg gezellig. Ik dacht dat we zouden beginnen met koffie en thee met koekjes en daarna pas zouden grillen, maar het werd al snel duidelijk dat de koffie en thee met lekkers voor na het grillen was. Weer wat geleerd.

Vorige week waren we naar een cursus geweest in Sandsele, een dorp op zo’n 30 kilometer afstand. De bijeenkomst was gericht op ondernemers uit Västerbotten, die in het vistoerisme werkzaam zijn en was georganiseerd door Stig Westberg, die bij de gemeente Umeå werkt. Belangrijkste doel was het netwerken, uitwisselenen van ervaringen, en vooral kijken op welke manieren je samen kunt werken. Verder stonden er nog 2 inhoudelijke onderwerpen op het progamma. Fotografie in de natuur en het bereiden van eten buiten op het vuur. De titel van de cursus was “Van Lunch Tot Lunch” en zo was het ook. De eerste dag werden we verwacht om 12.00 uur en, je raad het al, we begonnen met een lekkere lunch. Omdat niemand me kende, gaf ik iedereen een hand en meldde dat ik fruen till Frans (de vrouw van Frans) was. Na de lunch werden de basisbeginselen van de fotografie toegelicht en daarna was het tijd voor het oefenen in de praktijk. We moesten een panoramafoto maken en een opname van dichtbij. Omdat we een tijd geleden hadden geinvesteerd in een nieuwe camera met goede lenzen, lukte het een hele mooie foto van dichtbij te maken van een wilgentak met een paar mieren erop. Wat leuk dat onze foto tot beste foto van de dag werd uitgekozen. Wel leuk. We sloten de dag af met een gezamenlijke maaltijd en rond 22.00 uur kwamen we weer thuis aan. De dag erna startte het programma met koffie en wat lekkers om 8 uur. Het onderwerp voor die dag was het bereiden van eten buiten op het vuur. De groepsleden maakten samen de ingredienten klaar voor de soep en de penne en rond een uur of 13.00 uur genoten we samen aan het meer bij de gril van de zelf bereide maaltijden, de lunch dus. Rond een uur of 3 waren we thuis. Het was een leerzame en gelijkertijd gezellige 2 daagse. Bijzonder om te ervaren hoe rustig in Zweden zoiets verloopt. Het samen eten en drinken van koffie is erg belangrijk en daar wordt dan ook veel tijd voor uitgetrokken. Geen gestress van een overvol programma, maar vooral de tijd nemen om elkaar goed te leren kennen. Wie had nou ooit kunnen denken dat ik er zelfs rustig van word.:)

Voor de rest stonden de afgelopen weken in het teken van opruimen en nog eens opruimen, bij Tores en ons eigen huis. Zo hebben we het gras rondom ons huis gekrat zoals ze dat hier noemen. Eigenlijk schraap je dan het droge gras weg zodat het nieuwe gras voldoende licht en lucht krijgt. Veel, heel veel, werk, maar het ziet er nu wel erg mooi uit. Ook hebben we het oude houthok afgebroken, en de plek waar het gestaan heeft opgeruimd. We waren een paar weken geleden al naar de milieustraat in Gargnäs geweest, maar er ligt nu weer een berg nieuw afval dat nodig afgevoerd moet worden.

En inmiddels kondigt de zomer zich steeds meer aan. Overal komen groene blaadjes aan bomen en struiken, en het krioelt werkelijk van de vogels en andere beestjes. Zo zit er in het bos tegenover ons huis een koekoek, die je de hele dag en nacht door hoort roepen, inderdaad ja “Koekoek Koekoek”. Apropos beestjes, de muggen zijn er nog niet, maar dat duurt niet lang meer. Net zoals onze eerste visgasten, die we op 2 juni a.s. mogen verwelkomen. Een andere periode in het jaar, maar zeker zo leuk als de achter ons liggende maanden.

Paula