Op 21 september maakten we ons met de camper op pad voor onze reis naar Nederland, met als belangrijkste doel het 25 jarige bruiloftfeest van broer René en zijn vrouw Ingrid en het 60 jarig bruiloftfeest van de ouders van Frans. Wat een reis en wat hebben we genoten 🙂  De eerste week van onze vakantie hebben we een rondreis door Finland gemaakt, waar we nog niet eerder waren. We hadden gekozen voor de Karelië-route, een weg langs de oostkust van Finland die op plaatsen de Russische grens raakt. Karelië is een rustig gebied met, in vergelijking met de west-route, weinig toerisme en weinig verkeer. Hier kun je, net als in Lapland, ook nog genieten van de rust en vrijheid. Finland heeft een goed onderhouden wegennet en er zijn veel goed ingerichte plaatsen waar je vrij met de camper kunt parkeren. We hebben op menig plekje helemaal alleen in een prachtige natuur mogen overnachten. Voor onze schatten Bartje en Prins hadden we speciaal voor deze reis een hekwerk aangeschaft dat we vóór de camperdeur konden neerzetten zodat ze van binnen zo naar buiten konden springen en op een ruimte van zo’n 5 m2 toch ff buiten waren. Je weet natuurlijk niet of ze het echt zo’n geweldig idee vonden, maar we hadden de indruk dat ze dit initiatief van baasje en vrouwtje wel konden waarderen 🙂 Op 1 oktober hadden we de overtocht met de boot geboekt van Finland naar Åland. Åland is een eiland in de Botnische Golf dat hoort bij Finland, maar er wordt alleen Zweeds gesproken en ook alle borden langs de weg zijn in het Zweeds. Vanuit Åland pakten we daarna de boot naar het vaste land van Zweden. Net onder Stockholm meerden we aan en van daaruit zijn we, via Zweden en Duitsland, naar Nederland gereden.  Op 4 oktober in de namiddag kwamen we aan op de camping in Ransdaal Limburg, waar we voor een paar weken gereserveerd hadden bij boerderijcamping Eussen. We stonden op een mooie grasweide helemaal alleen en om ons heen alleen maar fruitbomen, paarden, koeien, en vogels.  De eerste dag deed het hekwerk voor Bartje en Prins weer goed dienst, maar vanaf de tweede dag ging Frans er met de twee zonder riempje op uit. Weliswaar met een halsbandje met een zendertje, maar toch, vrijlopend over het hele campingterrein, hadden ze het pas echt naar de zin. En als de kinderen het naar de zin hebben, hebben de oudjes ook een goede vakantie Bij sportschool Rosalie in Voerendaal had ik gevraagd of ik een abonnement kon nemen om daar tijdens ons verblijf toch af en toe te kunnen sporten. Wat heb ik genoten van de spinninglessen in een grote groep, iets wat ik hier in Lapland toch echt heel erg mis ☹

Op 6 oktober was het feest van René en Ingrid. Het thema van de avond was Flower Power en natuurlijk, carnavalsvierders die we vroeger waren, hebben we ons mooi uitgedost. Het was een heel gezellig feest en we hebben de hele avond gedanst. Hier Frans met zijn zus Caroline en broer René. Om 3.30 uur in de morgen zette de taxi ons veilig af op de camping. Veel tijd om uit te rusten was er niet want op maandag 8 oktober maakten we ons op voor een 4 daagse tocht met de camper langs familie en vrienden. Allereerst gingen we naar de kinderen van mijn zus, Mikael en Lenny. Mikael is nu 40 jaar en ik had hem al zo’n 20 jaar niet meer gezien. Hij en zijn (toen nog) aanstaande vrouw Monica ontvingen ons hartelijk in hun huis in Koningsbosch. Op de dag van hun trouwfeest zouden we  alweer op weg terug zijn naar Zweden, zodat we daar niet bij konden zijn. Het wel heel erg leuk elkaar te ontmoeten. Wat een actief positief stel! Hiernaast een foto van Mikael en Monica met de kinderen van Mikael.  Daarna gingen we naar dochter Lenny. Zij woont met haar gezin in Pey in een mooi knus huis. Ook haar zoons Boris en Thibor waren thuis. Lenny had voor een heuse high tea gezorgd en we hebben ons tegoed gedaan aan al het lekkers. Vooral de puddingbroodjes, die in Lapland niet te krijgen zijn, smaakten goed. Ze had ook een leuk presentje voor mijn aanstaande verjaardag. Het was een warm weerzien. Daarna maakten we ons op voor een bezoek aan onze goede vrienden in Maasbracht, Anita en Wil. Na een heerlijke maaltijd voegden vrienden Marian en Harald en Ellen en Max zich bij het gezelschap. Ze waren allen al een keer te gast in ons mooie Lapland.  Net zoals vorig jaar was het weerzien warm en intens en we hebben genoten van elkaars gezelschap en veel gelachen Overnachting op de oprit in Maasbracht, uiteraard in de camper 🙂

Dinsdagmorgen was het tijd om richting St. Odiliënberg te rijden voor een bezoek aan mijn tante Tinie, zus van mijn vader. Tante Tinie had zich veel moeite genomen voor ons. Ze had koffie met Limburgse vlaai en ook hebben we samen spaghetti gegeten. We hebben verteld over vroeger en over verhalen van mijn vader over de oorlog in Roermond, die veel indruk op hem heeft gemaakt. Het was een bijzonder weerzien. Tegen de middag was het alweer tijd om verder te trekken. Natuurlijk stond ook dit jaar een weerzien met onze vrienden Vanessa en haar man Frank en de kinderen in Bladel op het programma. Het was zo fijn elkaar weer in de armen te sluiten en s’-avonds zijn we gezellig samen naar de Chinees in Bladel gegaan, waar een tafel vol met voer (zoals Toon Hermans zou zeggen) op ons wachtte. Na een heerlijk ontbijt ging het, met een doos vol presentjes voor mijn verjaardag, de dag erna van Bladel uit naar Gent, België, naar onze visvriend Freddy. Met Freddy en zijn vrouw Vera hebben we een boottocht onder begeleiding van een gids langs de oude gebouwen van Gent gemaakt. Wat leuk om vanaf het water meer over de stad Gent en haar historie te leren kennen. ’s-Avonds stond natuurlijk ook weer een etentje op het programma en het was heel erg leuk dat een andere goede Belgische visvriend Jens samen met zijn vrouw Isabelle en dochter Sterre aanschoven. Rond middernacht deden we het licht in de camper uit. In alle vroegte pikte Freddy ons op vanaf de camper voor een lekker ontbijtje bij hem thuis. Het was een warm weerzien met ons moatje en we zien elkaar weer in september in Lapland 🙂 Op mijn verjaardag 11 oktober  kwamen we weer aan op de camping in Ransdaal.

Voor mijn verjaardag zijn we met de familieleden met zijn achten nog samen gaan chinezen bij de Chinees in Voerendaal, waar Frans en ik vroeger gewoond hebben. Ook hebben we de maandag erop voor de afwisseling nog een etentje gehad bij de Griek in Heerlen, waar Ingrid en René op trakteerden. De verrassing was groot toen bleek dat ze onze buurtjes van vroeger uit Voerendaal, Hub en Yolanda hadden uitgenodigd, die ineens kwamen binnenlopen. Het was een gezellige avond daar in Heerlen op het verwarmde terras van El Greco 🙂

En ineens was het 18 oktober, de dag van het grote feest van de ouders van Frans. De avond ervoor hadden we de oprit van hun huis met ballonnen en slingers versierd. Als eerste stond een gezamenlijk ontbijt gepland bij Van der Valk in Heerlen. Vanaf 15.00 was het feest. We hebben een erg fijne middag en avond gehad, die we hebben afgesloten met een lied op de melodie van een voor alle Limburgers bekend liedje van Sjefke Dieteren Wie ich noch ein jungske woar zo van ein joar of 6. Frans en ik hadden het liedje in elkaar gestoken en met zijn zessen hebben we het liedje voorgedragen. Pap en mam hebben ervan genoten.

De dag erna zijn we in alle vroegte begonnen aan onze terugreis, 2500 km te gaan.

Al met al was het weer een erg vol programma en we hadden graag nóg meer mensen willen bezoeken maar ineens was het alweer tijd om terug te keren naar Zweden. We hebben vooral genoten van het samenzijn met familie en vrienden. Vooral met René en Ingrid en Caroline en Wout hebben we een super tijd achter de rug.  Tijdens alle etentjes met elkaar hadden we veel tijd voor het ophalen van verhalen van vroeger en ook met het alweer maken van plannen voor ons volgende samenzijn. Op 27 april a.s. komen ze namelijk naar hier. Maar daarover in een volgend blog meer.

Omdat er sneeuw was voorspeld hebben we gisteren de camper naar Umeå gebracht waar hij in de winterstalling staat. Goed want gisterenmiddag is het begonnen met sneeuwen en nu ligt de eerste laag sneeuw van de nieuwe winter Het ziet er weer prachtig sprookjesachtig uit.

Ons leven in Lapland is geweldig, maar we zijn ook altijd, 24/7 druk in de weer voor onze gasten. Het is goed om bij tijd en wijle echt te genieten van familie en vrienden, of zoals Freddy vrienden noemt: moatjes.  Bedankt moatjes voor de geweldige tijd die we samen hebben gehad en We will meet again.

Blijf blij en gezond en tot een volgend blog.

Paula