Wat is de sneeuw lang blijven liggen dit jaar! Eerst met de zon en wat hogere temperaturen van de afgelopen dagen is de sneeuwlaag die overal bij de huizen en het bos lag flink verminderd. En sommige meren zijn nog bevroren. Vorig jaar hadden we ons 25 jarig huwelijksfeest en toen hebben we met familie en vrienden uit Nederland in hemdsmouwen en korte broek in de tuin gewerkt onder een stralende zon bij een temperatuur van 25 graden. Diezelfde week dit jaar zag er heel anders uit. In de tuin lag nog dik een halve meter sneeuw en met 5 graden was het ronduit koud.

Vanmorgen zijn we met de auto en aanhanger naar Skellefteå gereden en hebben daar een nieuwe aluminium boot en plantjes gekocht. Plantjes kopen is in Zweden een luxe bezigheid. De plantjes op de foto hiernaast kosten 2500 sek, zo’n € 250,–. Maar we hebben het er graag voor over! Alles staat in deze tijd zoals elk jaar in het teken van het naderende visseizoen. We verwachten wel dat het seizoen dit jaar in verband met het coronavirus iets later van start zal gaan. De 3 vliegvissers uit Nederland die a.s. maandag zouden komen kunnen helaas niet met het vliegtuig tot hier geraken en hebben hun reis moeten annuleren. We hopen dat we nu zo snel mogelijk vissers hier een mooie vakantie kunnen laten beleven. In Lapland is er nauwelijks iets te merken van het virus. Voorzover we dat al nodig zouden hebben, is de Laplande wildernis en natuur ons quarantaine gebied waar je niemand anders tegen het lijf loopt. Nu de Europese Commissie heeft geadviseerd dat de Schengenlanden onderling hun grenzen openstellen, en inmiddels al veel landen dat advies hebben gevolgd, hebben we goede hoop dat ook België, Nederland en Zweden binnen afzienbare tijd zullen volgen. We hopen dat we snel van start kunnen. De vissers kunnen zonder risico naar Lapland komen en hier een coronavrije periode beleven. Dat geeft ze de kans om te ontsnappen aan de met name door de media veroorzaakte corona-gekte. Onze batterij is volgeladen en we hebben er reuze zin in.

We zijn ook nog 10 dagen met de camper erop uit geweest. Dit keer ging de reis naar Midden-Zweden naar het nationaalpark Tiveden. Dit is een beschermd natuurgebied met prachtige wandelpaden. We hebben een mooie wandeling gemaakt. Vooral onze Bart heeft genoten van de reis. Als de zon ook maar even uitkwam ging hij lang uitgestrekt van de warmte genieten op het dashboard van de camper. Ook zijn we de laatste weken en komende weken druk met een cursus, genaamd ASSL Upgrade, die door de regio Swedish Lapland georganiseerd wordt. Deze cursus gaat over alles wat te maken heeft met toerisme en wordt maandag tot en met donderdagochtend, elke keer van 9.00 tot 12.00 uur gegeven. Frans zit dus 4 dagen trouw uren aan de computer en onze Prins vindt dat maar wat interessant. Zoals jullie op de foto kunnen zien volgt hij het programma met veel interesse 🙂

De afgelopen maanden stonden ook bij ons vooral in het teken van het volgen van alle berichten rondom het virus. Belangrijk om ondanks de overload aan worst case scenarios en het doolhof aan media berichten positief te blijven, het licht aan het eine van de tunnel te blijven zien en het hoofd koel te houden. Verder hebben we weer allerlei dingen in en rondom de accommodaties gedaan. Zo is de houten vloer van de veranda van het huis Tores geschuurd en in de verf gezet. Ook de grilplaats voor het huis Tores heeft dezelfde opknapbeurt gehad en ziet er weer netjes en fris uit. Eind afgelopen week zijn we eerst kunnen starten met het in orde maken van de grasmat voor ons huis, een klus waar veel werk voor verzet moet worden. De komende dagen zal ik nog de kozijnen van de slaapkamer en woonkamer van huis Tores schuren en opnieuw van een lik verf voorzien en ook moeten enkele kozijnen van ons eigen huis worden opgeknapt. Zoals elk jaar wordt rond deze tijd de voorraad hout voor de volgende winter aangeleverd. Vorige week was Mikael, een vriend uit het dorp, al hier met zijn tractor met 6 bigbags met hout van 35 cm. Deze zijn bestemd voor het bereiden van de lunch boven open vuur aan de waterkant voor de visgasten. En morgen komt een vrachtwagen met hout van 50 cm voor de houtkachel voor ons huis.Deze circa 15 m3 houtblokken moeten allemaal in ons houthout onder dak worden gegooid en zoals elk jaar ontferm ik me ook dit jaar over die klus. Verder ga ik morgen de plantjes in de bloemenbakken doen, zodat het er weer allemaal fleurig en netjes uitziet voor onze gasten en natuurlijk ook voor ons zelf. Frans gaat morgen de rivier verkennen waar onze gasten gaan vliegvissen. Een werkdag voor hem waarop hij zich verheugt! Onze Belgische vriend Jonas vergezeld hem.

Zoals jullie weten hebben we de hele winter vanaf november tot en met vorige week de reetjes gevoerd. Reeen hebben het namelijk moeilijk om voer te vinden tijdens de strenge winter. Een van de reetjes is met haar 2 jongen de hele winter trouw elke dag meermaals op de voederplaats geweest. We zagen al vanaf maart dat ze weer drachtig was, en 2 weken geleden is ze voor het eerst haar nieuwe  jong van dit jaar aan ons komen laten zien. Wat een klein lief wezentje 🙂  Het springt om moeder heen, die zich tegoed doet aan brokken, die eigenlijk bestemd zijn voor de kat. Sinds eergisteren zien we ze echter niet meer en zijn ze waarschijnlijk de wijde wereld ingetrokken. In november zien we de twee zeker weer terug, want ze zal haar goede voederplek zeker niet vergeten zijn. In elk geval fijn dat we de reetjes de winter door hebben kunnen helpen. Dat geldt zeker ook voor de zwerfkat die ook de hele winter onder ons huis gebivakkeerd heeft en die we elke dag trouw heben gevoerd. We noemen haar Guusje en Guusje is ook sinds een aantal dagen steeds minder rondom ons huis te zien. Het is ook goed dat ze haar eigen territorium weer opzoekt, want voor onze Bart en Prins is het niet fijn als er een andere kat ronddwaalt. Ze worden daar erg onrustig van.

Gisteren ben ik sinds 2 maanden weer op bezoek geweest bij Irma, de oude vrouw van 94 jaar uit het dorp. Normaalgesproken loop ik om de 2 weken wel bij haar binnen om een praatje te maken en haar wat gezelschap te houden, maar de hela heisa rondom het corona virus had me ervan weerhouden omdat ik bang was dat ze ziek zou worden. Ik miste haar echter zo erg dat ik gisteren, na goedkeuring door buurvrouw Karin, de nicht van Irma, de knoop doorhakte en bij haar binnen liep. Ze was zo blij dat ze me weer zag en de tranen liepen over haar wangen. Ik ben een uurtje bij haar geweest en ze heeft weer veel over vroeger verteld. De volgende keer neem ik koffie in de thermoskan mee met een Zweedse lekkernij en gaan we lekker buiten in de zon zitten. Maar vandaag komt dat er zeker niet van. Op dit moment is het maar 9 graden en het waait echt hard. Verder wordt er regen verwacht. De zomer lijkt nog ver weg, maar hij staat wel degelijk  voor de deur.

We verheugen ons op het komende visseizoen en hopen dat we snel vissers in ons mooie Lapland mogen ontvangen. Wij staan in de startblokken!

Blijf gezond en tot een volgend blog!

Paula

En heel plotseling ging ons winterseizoen veel eerder ten einde dan we gepland hadden. De – naar achteraf bleek laatste – gasten die eigenlijk 22 maart naar huis zouden vliegen boekten zekerheidshalve 21 maart al hun terugvlucht van Umeå naar Stockholm en dan naar Amsterdam. En toen was het ineens erg stil in huis. Met de  gasten die eigenlijk de weken erna zouden komen hebben we na intensief contact besloten dat ze niet naar Lapland zouden reizen. Overigens was dat inmiddels ook al volstrekt onmogelijk geworden omdat de vluchten door de vliegmaatschappijen alle gecanceld waren.We hebben besloten die mensen zonder verdere kosten door te schuiven naar volgend jaar. Ook al zijn we hiertoe formeel niet verplicht, maar we vonden het absoluut onaanvaardbaar dat de mensen zelf voor alles zouden moeten opdraaien, zeker omdat de verzekeringen niet uitkeren in dit soort situaties, je vraagt je af wanneer keren ze overigens wel uit? 🙁

Vanaf 21 maart hebben we dus een verplichte vervroegde vakantie. Ook al zijn er in Lapland tot nu toe geen besmettingen en leven we hier zoveel mogelijk ons normale leven, toch volgen we de aanwijzingen vanuit Nederland op. Overigens zijn die een stuk strenger dan de Zweedse. We zijn vooral bezig met opruimen en poetsen. Iets dat we normaal gesproken na het winterseizoen doen. Het grasmaaien zit er nog niet in, omdat er in de voortuin nog zeker een pak sneeuw ligt van een meter hoog 🙁  Een enkele keer gaan we er samen met de sneeuwscooter op uit. Het is werkelijk ongelooflijk mooi buiten. De zon schijnt, de sneeuwscooterpaden zijn perfect te berijden, en er ligt overal nog heeeeel veel sneeuw. In dit winterse sprookjeachtige landschap lijken de wereldproblemen zo ongelooflijk ver weg. Werkelijk onwerkelijk.

We bidden voor de families die dierbaren hebben verloren en dierbaren die ziek zijn. We bidden met iedereen dat de maatregelen die overal genomen worden en die voor zo veel ondernemers en hun gezinnen desastreus zijn snel tot echt effect leiden en dat we stapje voor stapje het normale leven weer op kunnen pakken.

We hopen, ook voor alle komende gasten, van harte dat het zomerseizoen vanaf juni normaal van start zal gaan en we tegen die tijd deze moeilijke onzekere  tijd achter ons hebben gelaten.

We wensen iedereen heel veel succes en sterkte bij alles wat er nu speelt en het belangrijkste van alles: Blijf vooral gezond!

lieve groet,

Paula