Bart werd geboren op 30 maart 2010 en kwam bij ons wonen in juli 2010. De cattery Koosje v.d. Tutte had hem de stamboomnaam Bart Zwart gegeven en daarom was mijn koosnaampje voor hem Bartje Zwartje. Onze andere Siamees Elton, genoemd naar Elton John, en Bart waren direct dikke vrienden. Ik kan me herinneren dat Elton in het begin nogal eens flink gromde tegen Bart, maar Bart was de zachtaardigheid zelve. Ik kan me niet herinneren dat Bart ook maar één keer gegromd heeft bij een nieuwe huisgenoot en hij heeft er behoorlijk wat gehad. Naast Elton heeft Bart samengeleefd met zijn andere vriendjes Prins (die veel te vroeg van ons is heengegaan) en zijn huidige harem, Freja en Kiwi. Bart was een erg sociale slimme kat en hij wist precies wat hij wilde en, nog belangrijker, hoe hij dit kon verwezenlijken. Als hij naar links wilde werd het links, hoezeer wij ook probeerden dat het rechts werd. In Voerendaal hadden we ook een zwerfkat, Guusje genaamd, en waarschijnlijk zijn Bart en Elton toen besmet geraakt. De gevreesde niesziekte had hun beiden te pakken en daar is Elton en Bart eigenlijk nooit vanaf gekomen. Bart was altijd neusverkouden en vooral in de winterperiode hier in Lapland, als hij niet naar buiten kon, speelde dat flink op.

Mijn man Frans en Bart waren onafscheidelijk. Ik noemde Bart wel eens de schaduw van Frans. Overal waar Frans was was Bart. Als we na een drukke werkdag ’s avonds lekker met de benen omhoog voor de TV zaten lag Bart altijd bij Frans. Het duurde hem vaak te lang voordat “zijn” Frans op de stoel in de woonkamer kwam zitten, zodat Bart daar de hele avond bij hem kon liggen. Ze waren echt onafscheidelijk.

Als we gasten hadden en we waren klaar met eten – iets wat Bart feilloos aanvoelde, omdat hij gedurende de maaltijd regelmatig even kwam kijken in de eetkamer – kwam Bart luid miauwend bij Frans klagen “Baasje, kom lekker met me in de kamer zitten” en daar was dan geen houden meer aan. Voor Bart was elke groep nieuwe gasten een uitdaging om uit te zoeken wie van de gasten de meeste aandacht voor hem had. Tijdens het eten liep hij dan onder eettafel en gaf eenieder een liefkozend kopje op de knie. En als er iemand was die interesse in hem had dan werd die persoon getrakteerd op behoorlijk wat bezoekjes van Bart tijdens die week. Het kwam ook wel eens voor, dat niemand in de groep interesse had in Bart. Als laatste poging ging hij dan languit in de gang op de vloer liggen en als dan nóg iedereen zonder ook maar een woordje of een aaitje langs hem doorliep, dan gaf hij het op en liet hij zich de hele week niet meer zien. Meneer was dan zeker beledigd.

Bartje is 14,5 jaar geworden en onze oudste Siamees tot nu toe. Wij hebben veel met elkaar meegemaakt. We hebben in Voerendaal gewoond, toen verhuisd naar Oirschot en daarna naar Bladel en 27 december 2023 zijn we samen met Bart en Elton van Bladel naar Lapland verhuisd. Elton en Bart zaten samen in een grote bench achter in onze VW Tiguan. Reizen was een grote hobby van Bart. Hij vond alles prima en als we met onze camper lange reizen maakten was Bart altijd voorin de cabine te vinden, languit liggend op het dashboard in de zon. Hij vertrouwde ons blindelings en met Bart was alles mogelijk. Prins en Bart waren , net als Bart en Elton, echte vrienden.

Bart genoot ervan om samen met zijn nieuwe vriendjes Freja en Kiwi naar buiten te gaan en een plekje in de zon op te zoeken. Hier kon hij dan wel een uur lekker op een dekentje van de zon genieten. Vaak was Bart dan ineens een tijdje weg. Dan maakte hij zijn rondje achter de sauna, langs de reehokken en de shelter en liep hij via de achtertuin van Tores huis weer terug. We zochten dan wel vaker tevergeefs naar Bart, maar plotseling kwam hij dan weer tussen de struiken tevoorschijn. 18 oktober was de laatste keer dat Bart naar buiten is gegaan. Hij heeft echt genoten, samen met Freja en Kiwi, in de herfstzon.

Bart was een echte vriend voor zijn metgezellen. Toen Elton en Prinsje overleden heeft Bart echt gerouwd. Je zag dan aan zijn ogen dat hij echt verdriet had. Bart was ook een vriend die ons onvoorwaardelijk vertrouwde. Toen in 2022 alle tanden getrokken moesten worden liet hij dat gelaten toe, in de wetenschap dat baasje en vrouwtje hem daarbij steunden en hielpen.

Afgelopen juni waren we voor de eerste keer bij de dierenarts omdat het toen niet zo goed ging met Bart. Hij was erg vermagerd, hoewel hij goed at, en hij was erg verkouden. We waren bang dat we Bart toen al moesten laten gaan. De dierenarts heeft toen bloed geprikt en daaruit bleek dat de nierfunctie ernstig was verminderd, iets wat bij oudere katten vaak voorkomt. Ze vond hem echter nog te fit om in te grijpen en ze gaf medicijnen mee en speciaal voer en we moesten in september terugkomen. 26 september gingen we samen terug met Bart en toen bleek dat de bloedwaarden zelfs verbeterd waren. We waren alle drie zo blij als een kind.

Afgelopen vrijdag is een proces begonnen met een snelle neerwaartse spiraal. Vrijdag sliep hij veel en had niet veel eetlust, iets dat wel vaker gebeurde, en we dachten dat hij er wel weer bovenop zou komen. Maar zaterdag werd het van kwaad tot erger. Hij was snotverkouden en ademde erg zwaar. We stoomden 3x per dag boven warm zoutwater en probeerden hem te verleiden met lekker eten. Kabeljouw en tonijn, iets waar hij normaal gek op was, liet hij staan. Ook de kleine porties brokjes waar ik er zeker 20 per dag van gaf, liet hij onaangeroerd. Geen interesse. De vitaminepasta met water die we hem gaven kwamen er ff later weer uit. We hoopten voor zondag op beter, maar helaas. Bert viel verder terug en zijn gedrag veranderde. Hij lag apathisch voor zich uit te staren en had geen enkele interesse in wat er om hem heen gebeurde. Frans en ik herkenden dit gedrag helaas maar al te goed, maar hoopten tegen beter weten in op een wonder. De nacht zondag op maandag was een ware horrornacht. Maandagmorgen belden we direct de dierenarts en hebben een afspraak gemaakt voor vanmorgen 10.00 uur. De dierenarts zei nog dat Bart de oudste oriëntaalse kat is die ze in haar praktijk heeft gezien.

Bart is heel rustig in onze armen ingeslapen. We hebben hem bedankt voor al de vriendschap en liefde die we gedurende die lange tijd dat we vrienden waren mochten ontvangen. Bedankt lieve vriend, je kunt nu met een gerust hart over de regenboogbrug gaan. We zullen je nooit vergeten. Je bent altijd in ons hart. Frans en ik gaan nu door met je vriendjes Freja en Kiwi, maar jij bent er bij Bart. Voor altijd!