Indian Summer in Lapand. Op een enkele week na is het heerlijk zomerweer geweest en op dit moment genieten we van zonnige dagen met temperaturen van rond de 15 graden. Je voelt wel dat de winter er stilletjes aankomt, want s nachts kruipt het kwik naar de 0 graden. En op de met licht overgoten dagen en nachten moeten we nu weer even wachten. S nachts is het nu al echt weer een aantal uren donker.

En voordat je het in de gaten hebt is het zomerseizoen alweer voorbij. Onze Duitse gast Kurt sluit traditiegetrouw het seizoen af. Hij komt elk jaar en vist alleen op zalm. Hij blijft dit jaar 10 dagen en de afgelopen 3 dagen zijn super succesvol geweest. Het is een heel lieve attente man en met zijn drietjes hebben we het echt leuk.

De afgelopen maanden stonden in het teken van het weerzien van oude visvrienden, die allen al vaker hier te gast waren. Hoewel we natuurlijk wel moeten werken, voelt het voor ons toch ook als een soort vakantie. Vorige week was de groep Guido hier, dit keer mét Guido. De trouwe bloglezer weet zich te herinneren dat de zoon van Guido en Ingrid, Ken, 2 jaar geleden op jonge leeftijd is overleden en sindsdien is Guido niet meer naar hier kunnen komen. De groep was met zijn zessen. Het weer was heerlijk en ze hebben het goed naar de zin gehad. Guido had vorig jaar en ook dit jaar met Ingrid en naaste familie naar hier willen komen om de as van Ken uit te strooien bij Kens Rock, de steen waar Ken vaak op stond als hij viste. Door corona is dat al 2 jaar in het water gevallen. Guido had dit jaar een plaquette bij zich met een foto van Ken erop en die heeft Guido, vergezeld van Peter – goede vriend van Ken – en Frans, bevestigd aan een boom aan de oever van de rivier Vindelälven. Het was een mooi, maar ook emotioneel moment.

Daarvoor waren 3 Belgische gasten hier, die ook al een aantal keren op bezoek waren. Ook zij hebben een mooie week gehad, maar helaas speelde het weer niet zo mee. Koud en sommige dagen veel, heel veel, regen. De groep Christian, 4 Duitsers, waren de week daarvoor hier en ook hen hebben we weer een mooie week mogen laten beleven.

Frans was vorig jaar geopereerd aan zijn heup en zijn chirurg Tomas hebben we, tesamen met zijn 3 zoons, uitgenodigd om hier te komen vissen. Ze hebben 2 dagen op de rivier Vindelälven gevist.

We hadden lekkage in de badkamer 🙁 We hebben besloten alles helemaal nieuw te maken op de manier waarop wij het echt willen, dus geen half werk. Dit is een dure uitgave, maar het resultaat mag er zijn. Een nieuwe tegelvloer, douchekabine, wanden, badkamermeubels en accessoires. Foto’s volgen als alles helemaal klaar is 🙂 Gelukkig is Frans zo handig dat hij alles zelf kan maken.

Vanmorgen ben ik voor de 11e keer maar de tandarts geweest. Ik had een wortelkanaalbehandeling nodig van een ontstoken kies onder een brug. De brug is inmiddels verwijderd en gaat naar het museum 🙂 Het was een gecompliceerde ingreep, maar vanmorgen was de behandeling eindelijk klaar. Het wortelkanaal is helemaal gereinigd en de volgende week ga ik terug om de tand, die onder de brug helemaal afgesleten was, weer op te bouwen. Voor het overige zijn alle tanden netjes gereinigd en kan ik er weer effe tegen 🙂

Tussendoor heb ik nog een aantal jaarvergaderingen gehad van twee verenigingen waar ik in het bestuur zit. Ik ben weer herkozen als vice-voorzitter in het bestuur van de toeristenorganisatie Gold of Lapland en in het bestuur van een vereniging die subsidiegelden verdeelt onder verenigingen en ondernemers die op een of andere wijze negatieve gevolgen ondervinden van de windmolenparken in Lapland. Wel leuk dat je gewaardeerd wordt voor je ervaring die je daar in kunt brengen.

Volgende week maandag komen Caroline, de zus van Frans, en haar vriend Wout naar hier. We hebben samen vakantie hier en op 22 september reizen we dan gezamenlijk, met onze katten Bartje en Freja, naar Nederland om familie te bezoeken. Eindelijk weer eens!

Het zal een lange reis worden en we hebben voor de katten een groot hondenhok gekocht, dat net in de auto past, zodat ze voldoende plaats hebben. Bartje zal het zeker vlug accepteren maar Freja is de vraag. Het is een heel lieve schat, maar ook wel een felle tante met temperament, net zoals het vrouwtje 🙂 Zo wil ze direct ’s morgens als we opstaan naar buiten, ook al is het 0 graden. Ze is een echte muizenvanger.

Een heel ander karakter dan Bartje. Die is zo ongelooflijk zacht, sociaal en lief. Als we gasten hebben gaat hij de hele bups af en wil bij iedereen op schoot en kopjes geven. Een heel bijzondere huisgenoot.

We bezoeken familie, een tante van me, en vrienden. Op 28 september hebben we een hele dag gepland met vier vrienden uit Maasbracht. Zij hebben een activiteit georganiseerd en het moet een verrassing zijn, dus we weten niet wat we gaan doen. ‘ S Avonds gaan we gezellig samen iets eten om dat dag leuk af te sluiten.

We hopen dat we corona nu achter ons kunnen laten en dat we eindelijk onze wintergasten het ongelooflijk mooie Lapland mogen laten beleven. Duimen dus!

Blijf blij en gezond en tot de volgende keer

Paula