5.39 zegt de wekker, nog vroeg maar ik kan niet meer slapen. Het weerstation -ik moet ff goed kijken – wijst-10 aan. Het is volop aan het winteren hier. De eerste sneeuwbui heeft het landschap inmiddels alweer veranderd in een winters decor. De afgelopen 3 dagen ben ik ziek geweest en vanmorgen voel ik me voor het eerst weer een beetje beter. Ik ben geveld geweest door de Zweedse Kräksjuka, een soort winterbuikgriep die jaarlijks vele Zweden bij de start van de winterperiode velt. Frans en ik hebben steeds de dans weten te ontspringen, ook toen vorig jaar het hele dorp Tväråträsk in bed lag. De afgelopen weken heb ik veel vergaderingen en bijeenkomsten gehad waarbij je natuurlijk veel mensen spreekt, handjes geeft en samen eet. Waarschijnlijk ben ik daar besmet. Nou maar hopen dat Frans verschoond blijft, want de Kräksjuka is geen grapje 🙁

Mijn laatste blog lijkt al weer een eeuwigheid geleden. Grand slam! was de titel verwijzend naar de groep Guido die in september als laatste groep van het visseizoen bij ons te gast waren. Op 18 september kwamen de zus van Frans, Caroline, en haar vriend Wout, na een reis van 3 dagen vanuit Nederland, met de camper hier aan. Het was een warm weerzien en we hebben ons eerst een kleine week hierboven in Lapland vermaakt. Zo zijn we een keer met zijn viertjes naar de Juktån wezen vissen. De natuur en de rivier waren zoals altijd prachtig, maar het was  koud en voor Wout was het lastig laveren in de rivier in verband met een knieblessure. 22 november gaat hij onder het mes en krijgt een nieuwe knie. We duimen voor hem! Op 22 september zijn we met de campers richting Noorwegen vertrokken. Eerst zijn we vrijdagavond nog op bezoek geweest bij onze Zweedse vrienden Annika en Anders die in Östersund wonen. Zaterdagmorgen zijn we vanuit Östersund richting Noorse grens vertrokken. We zijn over Zwedens’ hoogste bergweg, de Flatruet, gereden, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de Zweedse bergwereld. Vervolgens wilden we Caroline en Wout graag een stukje Noorwegen laten beleven. Via het bergmassief Rondane en het Engerdal zijn we achter het Noorse Drevsjö bij Idre weer Zweden ingereden. Toen naar Varberg waar we op donderdag 28 september de boot hadden naar Denemarken. We hadden een heel programma gemaakt voor ons bezoek naar Nederland. Allereerst natuurlijk naar pap en mam van Frans in Heerlen, waar we de zaterdag en zondag zijn geweest. Het was een fijn weerzien en super om onder het genot van een heeeeeerlijke kop koffie met vlaai, over van alles en nog wat bij te praten. En natuurlijk was er friet met braadharing 🙂  Maandagmorgen 2 oktober hebben we nog een oom van Frans bezocht. Ome Jan en tante Johanna vonden het een echte verrassing dat we ineens, met een door Caroline verzonnen smoesje, voor de deur stonden. ’s Middags ging het richting Stevensweert naar onze vrienden Jan en Danielle. We kennen hen van vroeger en ze zijn ook al 2 keer bij ons in Lapland geweest. Dus nu was het tijd voor een bezoekje aan hen. Ze hadden heerlijk voor ons gekookt en om 23.00 uur kropen we heerlijk in ons bedje in onze camper, die we op hun oprit mochten parkeren. ’s Morgens was het al weer vroeg tijd voor het programma voor die dag. Eerst koffie drinken bij mijn zus Kitty en haar man Wil in Echt. Wat was het een warm weerzien en wat een verrassing dat ook hun dochter Lenny er was. Met mooie presentjes van hen die ik eerst mocht open maken op mijn verjaardag 11 oktober, gingen we met een warm gevoel een paar uur later de deur uit. Toen was het tijd voor de volgende halte. Ellie van café het Wiel in Maasbracht, die lekkere soep voor ons had gemaakt. Ellie was vorig jaar bij ons in Lapland geweest. Daarna zijn we naar de urnenmuur van mijn ouders gegaan bij de kerk in Maasbracht en daar hebben we een nieuw bloemetje neergezet en een kaarsje aangestoken. Altijd weer bijzonder. ’s Avonds waren we te gast bij Anita en haar man Wil. Anita was mijn vriendin op de lagere school en ze zijn in 2016, samen met de zus van Wil, Marian, en haar man Harald, een keer in Lapland geweest. Anita en Wil komen over een aantal maanden weer voor een Laplandavontuur naar hier. Hoe leuk is dat!

4 Oktober was het dan eindelijk zover dat we onze vriendin Vanessa, haar man Frank en hun kinderen Renske en Imke in Bladel zouden ontmoeten. We hebben een heerlijke dag gehad, met veel persoonlijke aandacht en warmte. De dag werd afgesloten met een lekker etentje bij de Japanner in Bladel. Dat vind je hier in Lapland niet dus we hebben onze vingers afgelikt.

5 Oktober was het vroeg dag. Om 5.00 uur reden we in Bladel met de camper de oprit af richting Noord Duitsland. We hadden heel graag nog meer mensen een bezoekje willen brengen. Familie en vrienden die we een warm hart toedragen. Maar helaas ontbreekt de tijd. Dus een volgende keer! 6 Oktober 17.00 uur hadden we de overtocht vanaf het Duitse eiland Rügen naar Trelleborg Zweden. Maandag 9 oktober ’s ochtends om 11.00 uur was een afspraak geboekt bij de Nederlandse Ambassade in Stockholm voor het aanvragen van nieuwe paspoorten. Zondag de 8ste dus een plekje gezocht in Stockholm om te overnachten. Dit was nog niet zo eenvoudig. Alle campings waren vanaf 1 oktober gesloten en het vinden van een parkeerplaats voor een camper in Stockholm centrum is geen sinecure. Uiteindelijk lukte het op een parkeerplaats op een eiland in het Malaren-meer, Djurgården geheten.. Via een sms moest je tijdstip en registratienummer van de camper aanmelden en je zou dan een factuur voor het parkeren toegestuurd krijgen. Prima geregeld 🙂 Omdat de ambassade midden in het centrum van Stockholm ligt zijn we maandagmorgen vroeg te voet vertrokken. Eerst nog pasfoto’s gaan maken en toen de afspraak bij de ambassade. De aanvraagformulieren waren door ons thuis al uitgeprint. We verwachten de nieuwe paspooten in de loop van komende week. Op 10 oktober waren we thuis en we hebben genoten van de vakantie. In de bijna 3 weken dat we met de camper onderweg zijn geweest hebben Bartje en Prins zich goed vermaakt in de camper. We merkten dat ze het fijn vonden om bij ons te zijn.

En zo zitten we op dit moment nog in onze “gastvrije” periode. Op 2 december komen de eerste gasten. 2 Vrienden die op weg zijn naar de Noordkaap en bij ons een tussenstop maken. Als het meezit kunnen we ook een sneeuwscootertocht met ze maken. Vanaf 23 december begint het winterseizoen dan echt. Dan komt een familie met 5 personen die hier tijdens kerst hun 25 jarig huwelijk komen vieren. Op 29 december komt dan weer een nieuwe groep van maar liefst 7 personen die in Lapland het nieuwe jaar willen inluiden en……. hun 25 jarig huwelijk willen vieren.

Vandaag brengen we onze Tiguan naar de garage. Bij het starten slaat de aanjager direct aan met een geluid alsof een F16 overvliegt. Hopelijk is het geen dure reparatie. Morgen wordt het een drukke dag. Rond 7.00 uur rijden we richting Lycksele. Eerst om 8.20 uur naar de jaarlijkse keuring met onze Volvo en om 9.00 uur heb ik een afspraak bij de kapper, knippen en verven, dus dat duurt wel ff. November is ook de tijd van vergaderingen. Donderdag heb ik een vergadering in Skellefteå met het bestuur van de Västerbottens Läns Hembygdsforbund, een soort koepel van alle gemeenschapshuizen in onze provincie. Het is de laatste keer dat ik hier naar toe ga, omdat ik de vele vergaderingen en de afstand die ik steeds moet maken – van Tväråträsk naar Skellefteå of Umeå is 230 km enkele reis – heb onderschat. Dit is niet te combineren met de zorg voor onze gasten, en dat komt altijd op de eerste plaats! Verder is het spinningseizoen weer begonnen. Frans heeft een app op de telefoons van alle deelnemers geïnstalleerd en nu kan iedereen zich via die app aanmelden. We hebben nu vaste spinningavonden, maandag, woensdag en donderdag, en zaterdagmorgen. Tot nu toe werkt het nieuwe systeem perfect!

Vrijdag a.s. is dan weer het jaarlijkse Halloween feest. De trouwe volgers van mijn blog weten dat Frans en ik ieder jaar veel tijd steken in het verkleden van ons zelf in de stijl van het thema (hiernaast een foto van vorig jaar. Olympische Spelen). Dit jaar is het thema Hollywood, dus alles wat te maken heeft met films enz. enz. Foto’s volgen snel!

Frans heeft op 14 november nog een vergadering met de LAG, een vereniging die zich ten doel stelt om activiteiten te stimuleren, met geldelijke steun, om het vistoerisme in de rivier Vindelälven verder te ontwikkelen. Op 21 en 22 november ben ik dan weer aan de beurt met Gold of Lapland vergaderingen. De 22ste met de groep Nederland, waar we o.a. praten over deelname aan de vakantiebeurs in Utrecht januari 2018, en 23 november met het bestuur van Gold of Lapland.

Dan nog een laatste nieuwtje. Tot nu toe had ik als privépersoon een facebookaccount. Nu heeft ook Laplandtime een facebookaccount. Heel fijn als jullie de pagina willen liken! Hier de link. www.facebook.com/laplandtime.

We verheugen ons super op het winterseizoen en de vele mensen die we hier in ons mooie Lapland mogen verwennen.

Tot een volgend blog.

Paula