11 augustus. Het visseizoen zit er al weer bijna op. Een mooi moment om onze visgasten en hun vangsten nog een keer de revue te laten passeren. Het seizoen startte met Floriaan en zijn vriendin Miranda, beide snoekvissers. Nadat eerst Miranda een metersnoek had weten te landen, was het de beurt aan Floriaan. Direct aansluitend    kwamen onze Zwitserse vrienden Ernst, Hampi en Peter op bezoek. Ze waren er al voor het derde jaar op rij. De vangsten waren goed en Ernst en Hampi wisten beiden diverse mooie 47 cm vlagzalmen en forellen te landen. Toen was het de beurt aan onze visvrienden Freddy en Jens, die dit jaar al voor de zesde keer van de partij waren. Zoals altijd vloog de week om en was het alweer tijd om afscheid te nemen. Snik.

Ook 70 jarige Ad was voor het tweede jaar op rij onze gast en hij mocht zich verheugen op een paar prachtige exemplaren. De Belg Frank was er ook alweer voor de derde keer en ook hij had een goede visweek. Asley, onze trouwe Duitse visgast zoekt zijn weg altijd zelf en heeft ook dit jaar menige forel en vlagzalm weten te landen. En toen kwamen Joeri en Fred, vrienden, erg gezellige lui, en dit jaar voor het tweede jaar bij ons.  En dan waren er natuurlijk unsere Jungs, een groep van 4 Duitse vrienden, die ook al tot onze vaste vriendengroep gerekend mogen worden. Ook met hen hebben we een gezellige week beleefd.Net als Mannes en Mario, dit keer vergezeld door de vriendin van Mannes, Elisa. De 2 Duitsers Klaus en Erhard maakten de groep compleet. Ze waren dit jaar voor het eerst hier, maar hebben het Laplandvirus inmiddels ook te pakken, want ze komen volgend jaar terug.

Daarna waren de Belgen goed vertegenwoordigd met 2 groepen. Een groep van 4 vliegvissers en daarna een groep van 4 snoekvissers. Ze hebben zich de hele week vermaakt op het meer tegenover ons huis en hebben menige snoek aan de haak geslagen.

Het Zwitsers echtpaar Martin en Birgitte zijn maandag jl. vertrokken na een verblijf van 10 dagen en ze waren voor het derde jaar op rij te gast. Hier Birgitte met haar mooiste vangst die week.

Vanmorgen hebben we afscheid genomen van een groep van 3 Belgische vissers, die deze week wat meer eigen zijn geraakt in de kunst van het vliegvissen. Komende week is de Belg Nico onze gast. Hij heeft het rijk helemaal voor zich alleen omdat een groep van 3 Nederlandse vissers helaas heeft moeten afzeggen i.v.m. familie-omstandigheden. Nico verlaat ons 18 augustus weer en dan hebben we een weekje pauze. We gaan een paar dagen met de buren en de camper op vakantie. Efkes tijd om de batterij op te laden voor de 3 laatste groepen van dit jaar. Twee groepen Duitse vissers en de groep Guido, genoemd naar hun leider, en ook vaste visvrienden. We verheugen ons op ze.

We hebben tot nu toe een geweldig visseizoen gehad. De zomer was niet zo extreem warm als andere jaren. Voordeel van de niet al te hoge temperaturen was, dat het steeds goed visweer was. De vangsten waren goed en opvallend veel grote vissen dit jaar. Dus iedereen, ook wij, tevreden! We verheugen ons inmiddels ook op de zus van Frans, Caroline, en haar vriend Wout, die ons eind september bezoeken. Dit keer zonder hun trouwe viervoeter Gino.

Bedankt alle vissers die Laplandtime tot nu toe hebben bezocht in het mooie Lapland.Tot een volgend blog. Dan kom ik met foto’s van de laatste groepen vissers.

Hiernaast een foto van Frans in zijn nieuwe outfit! Hieronder nog wat foto’s van de vissers en hun vangsten.

Paula

Boy en ik ontmoetten elkaar binnen de Kempensamenwerking. Daar hadden de burgemeesters en gemeentesecretarissen regelmatig vergaderingen met elkaar. Toen ik in oktober 2010 voor 3 jaar werd aangesteld als gemeentesecretaris in Bladel, hadden we dagelijks en intensief contact. Voor Dick Zumker, verantwoordelijk wethouder voor de organisatie, en mij was Boy altijd bereikbaar als geïnteresseerd luisterend oor en adviseur. In de ruim 3 jaar dat ik met Boy heb samengewerkt heb ik hem leren kennen als een zeer gedreven, positief, en humoritisch mens. Limburgers die we beiden zijn, moesten we altijd erg lachen om de Limburgse moppen en de “sjaele zeiver”. In zijn rol als burgemeester bleef hij ook altijd de kritische jurist, die zich – terecht – mateloos ergerde aan taalfouten in college- en raadsstukken en slechte kwaliteit van stukken in zijn algemeenheid.. Hij had een hekel aan mensen die de kantjes ervan afliepen en die geen eigen verantwoordelijkheid namen. Het afscheidsfeest voor Frans en mij bij mijn vertrek in Bladel in december 2013, had Boy samen met de mensen in de organisatie tot in de puntjes geoganiseerd. Frans en ik genieten nog steeds van het mooie fotoboek.

De laatste jaren hadden we regelmatig contact via skype. Onder het genot van een kopje koffie praatten we een uur bij over van alles en nog wat. Het was net alsof ik weer bij hem en Lidy aan tafel zat in hun gezellige huis in Bladel. Op 23 juli jl. hadden we via de whatsapp nog afgesproken dat we binnenkort weer zouden skypen. Hij zou zich melden. “Efkes kieke wanneer ich mich doa t beste veur veul”. Ook toen – naar nu is gebleken in die laatste periode van zijn leven – bleef hij het positieve in de uiterst moeilijke situatie zien. Gisteren rond het middaguur heb ik een tijd aan Boy gedacht en verheugde me op ons aanstaande skypecontact, maar maakte me tegelijkertijd ook zorgen waarom het zo lang duurde eer ik iets van hem hoorde…………. Dan het nieuws van zijn overlijden. “De enige keer dat hij zich niet aan een afspraak heeft kunnen houden” dacht ik direct. Bedankt Boy dat we elkaar hebben gekend.

Frans en ik wensen zijn lieve Lidy, zijn zoon, zijn zus Angelique, zijn verdere familie, en vrienden, heel veel sterkte bij het verwerken van dit verlies.

De hemel heeft er een levensgenieter bij!