Van gasten en vrienden hoor ik regelmatig dat ze een fanatiek volger zijn van Paula’s Blogg. Dit is natuurlijk een extra stimulans om het blogg actueel te houden. Hier dus weer een aantal lezenswaardige zaken, althans volgens mij, over mijn leven in Lapland. Het is vandaag 0 graden en de zon doet flink zijn best vandaag. Frans is erop uit met 3 sneeuwscootergasten die voor een tocht van circa 100 kilometer rond 9.00 uur op pad zijn gegaan. En we hebben nog 2 gasten, een echtpaar, die in Tores huis verblijven en die voor 2 weken de reis naar Lapland hebben gemaakt. De laatste 2 dagen van hun vakantie zijn aangebroken en ze genieten vandaag van een scootervrije dag. Zo meteen maken we samen het kampvuur aan en grillen we een rendierhamburger op het open vuur en dat onder een stralende zon. Leuk als je van je hobby je werk kunt maken. 🙂 Vanmorgen heb ik de hele morgen besteed aan het voorbereiden van de maaltijd van vanavond, een zgn. elandengryta, een elandenstoofschotel met kantarellen, rode wijn en wildfond. Verder heb ik, zoals ik dat elke dag voor de gasten doe, een heerlijk nagerecht gemaakt. Voor vandaag, Ris al La Malta. Een soort rijstenpap met slagroom en kaneel. Ook niet verkeerd. De complimentjes die ik voor mijn kookkunst krijg waardeer ik zeer en wie had ooit van mij gedacht dat ik nog eens een heuse kok zou worden. Ik niet in elk geval.

Onze sneeuwscootervakantie slaat goed aan op de Nederlandse markt. Vorige week en deze week zitten we volgeboekt met gasten en dit gaat zo door tot 16 maart a.s. en verder hebben we al 4 boekingen voor volgend jaar te pakken. Erg leuk om te zien dat de ideeën die je hebt in de praktijk ook echt blijken te werken. En alle gasten geven al na een paar dagen aan dat hetgene dat Frans en ik hier boven bieden onvergelijkbaar is met vakanties die ze in hun leven hebben gehad. Vooral de persoonlijke aandacht en de band die je opbouwt worden als speciaal genoemd. Dit wilden we nou net bereiken met de kleinschaligheid van ons bedrijfje. Met de 2 gasten die zondag helaas al weer huiswaarts gaan hebben we eergisterenavond samen in de badtunna gezeten. In het heerlijke warme water werden we rond 23.00 uur getrakteerd op een prachtig Noorderlicht. De gasten voelden het echt als een kadootje dat ze dit mochten meemaken. Ik vind het erg leuk om het mensen naar de zin te maken.

Naast het zorgen voor de gasten stop ik ook nog steeds veel energie in de spinning- en pilateslessen. Het geven van de lessen (circa 8 spinninglessen en 1 x pilates yoga) is een, het voorbereiden is 2. Het zoeken en downloaden van goede opzwepende spinningmuziek kost veel tijd, maar het is wel leuk om steeds nieuwe vette nummers te vinden- Zo heb ik nu een DJ ontdekt van wie ik nog nooit gehoord had. Een Duitser, die zich PVD noemt. Paul van Dijck. Super instrumentale muziek die mijn spinners wel weten te waarderen :). De afgelopen weken heb ik wel wat weinig lessen kunnen geven, omdat de helft van mijn spinners door de Zweedse griep geveld is. Ik weet niet of het door het dagelijks gebruik van de Chaga komt, maar Frans en ik zijn tot nog toe bespaard gebleven. (www.chagazwam.nl )

Op 1 februari ben ik op TV geweest bij het programma Life is Beautiful. Op de vakantiebeurs in Utrecht midden januari had ik 1 minuut zendtijd gekocht bij het RTL4 programma Life is Beautiful. Hier http://www.rtlxl.nl/#!/life-is-beautiful-295602/a50ea414-ccf2-37aa-87df-e4d2a49d3ac3 de link voor degenen die me nog niet bewonderd hebben. Ik heb veel leuke reacties gehad op mijn optreden en ook hierboven in Gold of Lapland heeft mijn optreden respect afgedwongen, zeker omdat ook de naam Gold of Lapland duidelijk in beeld te zien was. Mooie reclame dus. De beurs heeft ons overigens geen windeieren gelegd. We hebben positieve reacties van mensen gehad die de stand hebben bezocht. Na een week in de drukke stad Utrecht was ik trouwens wel blij dat ik op 18 januari weer naar huis mocht naar mijn Frans en onze 2 schatten, Prinske en Bartje.

In de week van 19 januari hebben we onze badtunna bezorgd gekregen, een Lapse jacuzzi. In het eerste weekend daarna hebben we voor 8 mensen uit het dorp een zgn. winterbastu-kväll georganiseerd. We hebben heerlijk genoten in de hete sauna van 90 graden en het behaaglijk warme water van 40 graden in de badtunna. Bij een buitentemperatuur van -20 was het echt genieten. Zo’n initiatief wordt door de mensen in het dorp erg gewaardeerd en we vinden het zelf ook super gezellig. De week erna zijn we uitgenodigd door onze overburen, Peer en Sarah. Een jong stel die hier al hun hele leven wonen. Vooral Peer is erg behendig op de sneeuwscooter. Ik heb al eens gezegd dat hij bij de geboorte op een sneeuwscooter uit zijn moeder is komen rijden. Daar moet hij dan wel altijd erg om lachen. Hij is een echte kunstenaar op de scooter en het lijkt alsof hij ermee danst. Echt mooi om te zien. En op de foto hiernaast onze gasten Richard en zoon Bart die er ook een avond van genoten hebben.

Vorige week zijn we trotse eigenaar geworden van onze nieuwe oven die we al vanaf begin december in de bestelling hadden staan bij Tretti.se. Ik ben erg in mijn nopjes en het is een genot om de lekkere maaltijden van de gasten op en in de oven klaar te maken. Hiernaast de oude oven bezig met zijn laatste maaltje.

Trouwens we zijn echt supertrots op ons nieuwe sneeuwscooterpark. We hebben nu 4 nieuwe rode scooters en 1 zwarte scooter, die we voorheen al hadden aangeschaft. Op 5 februari jl. zijn we samen met Peer en Sarah, elk een eigen scooter, erop uit gegaan. We zijn diep de Laplandse wildernis ingetrokken en naar de Tjangarkoja gegaan, een hut midden in de bossen. Daar hebben we worstjes gegrild en koffie gedronken en rond een uur of 16.00 uur waren we thuis. Een dag met een gouden randje. 🙂

En terwijl ik dit nieuwe blogg schrijf passeren op straat op hun dooie gemakkie 3 rendieren. Hoewel je ze in deze tijd van het jaar veel ziet, is het altijd weer bijzonder. Ook stak er onlangs toen we in het donker op pad waren met onze gasten een eland de weg over. Echt een traktatie.

Ik heb het erg naar de zin in mijn nieuwe leventje. Mijn dagen zijn gevuld met het gereed maken van de ontbijttafel, het bereiden van de maaltijden, het maken van de menulijst en het bestellen van eten, het schoonmaken van de accommodaties, en het verwennen van de gasten. Het is op geen enkele manier te vergelijken met mijn werk als gemeentesecretaris. Hier ben ik vooral aan het doen, terwijl ik op mijn werk veel, te veel, bezig was met processturing, lezen en denkwerk.

Door Femke van Dooren van p&o de kempen ben ik gevraagd een bijdrage te leveren aan het sociaal jaarverslag 2014 voor de Kempengemeenten Bladel, Bergeijk, Eersel, Oirschot en Eersel, dat dit keer in het teken staat van Balans en Vitaliteit. Ik mag een A5 vullen en dat zal nog flink puzzelen voor me zijn, omdat ik, zoals vaak, een hoop te vertellen heb. Want ik voel me erg vitaal hier boven in mijn nieuwe leven in Lapland. Yin en Yang zijn in balans, net zoals bij Bart en Prinske.

Tot een volgende keer!

Paula