Dit keer wordt Paula’s Blogg gevuld met een verhaal van Frans, mijn lieve man, die onder het kopje Actueel Nieuws op de site van www.laplandtime.nl een aantal weken geleden het volgende bericht plaatste.

“Het was ergens eind november toen Paula op de kalender keek en me vertelde dat het wel nog erg lang duurde aleer het visseizoen zou beginnen en er weer gasten zouden komen. “Jaja”, mompelde ik: “in de winter is nu eenmaal weinig te vliegvissen en met een bootje erop uit om snoek te vangen gaat al helemaal niet lukken” De stilte die op mijn wijze woorden volgde deed me al vermoeden dat er meer zat aan te komen. En dat zou niet lang op zich laten wachten. Nu wilde het toeval dat we net 1 week eerder op een bijeenkomst waren geweest waar door een Nederlandse afvaardiging van Visit Sweden uit de doeken werd gedaan waarom toeristen naar Lapland komen. Er waren heel wat onderzoeken en enquete’s aan vooraf gegaan om erachter te komen wat ik al lang wist. Dat moest natuurlijk vissen zijn, dat leek me zonnenklaar. Mooi niet dus! Verbaasd zat ik tijdens die presentatie te kijken naar een grafiek waar helemaal bovenaan stond: SNEEUWSCOOTERTOCHT. Dus in een land waar het nauwelijks sneeuwt en waar niemand een sneeuwscooter in zijn garage heeft staan is het maken van een sneeuwscootertocht zelfs populairder dan vissen…. Vissen stond weliswaar in de top 10 maar dat gaf mij niet veel voldoening, ik voelde me als Sven Kramer die zilver wint op de 5 kilometer of als Federer die slechts 2de wordt op Wimbledon.
Op weg naar huis hadden we het er nog even over maar daarna gingen we weer over tot de orde van de dag. De voorbereidingen treffen voor het visseizoen 2015. Tot dus die eerder genoemde dag eind november. Er kwam inderdaad meer na de stilte. “Zou het niks zijn”, zo begon Paula, ” als we sneeuwscootertochten gaan aanbieden. Om op die manier ook in de wintermaanden gasten te hebben”. Nu was het ik die een stilte liet vallen. En dus ging Paula verder: “We hebben de accommodatie en we kunnen zelf een website maken, eigenlijk hebben we alles om ook in de winter gasten te kunnen ontvangen.” “Behalve sneeuwscooters” mompelde ik zacht maar intussen al precies wetend waar dit naar toe zou gaan. En zo gebeurde het dat ik nagenoeg de hele decembermaand bezig was met het maken van de website. We zouden, tenminste dat was de planning, pas in 2016 beginnen met het aanbieden van tochten. Maar wil je bij de zoekmachines als google, bing, yahoo, enz. op de eerste pagina staan dan is het zaak dat je ruim op tijd je website online zet. Die ervaring hadden we al opgedaan met Laplandtime. Website bouwen dus en online zetten. Met natuurlijk het risico dat we al een aanvraag zouden krijgen voor deze winter. Maar goed, wie niet waagt die niet wint en we hadden besloten dat we dan wel zouden zien wat te doen.
Het vervolg laat zich natuurlijk al raden. 2 Dagen voor de jaarwisseling rinkelde de telefoon in huize Laplandtime. Een Nederlands echtpaar had gelezen dat wij sneeuwscootertochten organiseren en waren erg geinteresseerd om een week naar ons toe te komen. “Wanneer?”, vroeg ik. “Als u me kunt helpen met het uitzoeken van de vluchten dan komen we over 3 dagen” was het antwoord. “Over 3 dagen al” zei ik hardop ondertussen kijkend naar Paula die flink ja-knikkend op slechts een halve meter afstand van me stond. “Ok”, zei ik “doen we”.
Nu zou je uit bovenstaande kunnen afleiden dat ik dit hele sneeuwscooteravontuur niet zou zien zitten. Maar het tegendeel is waar. Ik heb al jaren een sneeuwscooter in de garage staan en weet derhalve hoe heerlijk het is om met zo’n machine door de Laplandse winter te toeren. Je komt op plekken waar je in de zomer onmogelijk kunt geraken, flink hard over een bevroren meer of heel rustig manouvrerend door het dicht besneeuwde bos. Neem daarbij de grote actieradius, je legt op een dag gemakkelijk 100-150km af, en je begrijpt dat dit het ideale vervoermiddel is in het witte Lapland. Tijdens de wintermaanden gaan er soms weken voorbij dat de auto niet uit de garage komt en we alles per sneeuwscooter doen. Ja hoor, ik zie het zeker zitten om met onze gasten tochten te maken en ze op deze manier Lapland te laten beleven.
Er was slechts één kleine bijkomstigheid. Over 3 dagen zouden de eerste gasten komen en we hadden slechts 1 sneeuwscooter, de mijne. Neem daarbij dat oudjaarsdag en nieuwjaarsdag in Zweden alle bedrijven gesloten zijn en je snapt het probleem. We hadden slechts 1 dag om een sneeuwscooter te kopen, op te halen en te verzekeren. Via buurman Roland vernam ik dat er in een winkel in Sorsele een goede, moderne, 4-takt sneeuwscooter te koop stond. Dus maar eens bellen. Tja, de betreffende sneeuwscooter was uitgeleend aan een misschien geinteresseerde koper.Gelukkig had ik een goede verkoper aan de andere kant van de lijn en hij begreep de urgentie. Hij beloofde me binnen 20 minuten terug te bellen, hetgeen hij ook keurig deed. De misschien geinteresseerde koper bleek niet geinteresseerd in koop en ik zou de sneeuwscooter dus kunnen kopen. De prijs werd afgesproken en ik kreeg het bankrekeningnummer voor de broodnodige betaling. Gelukkig had de winkel in Sorsele dezelfde bank als wij (niet zo vreemd er is maar 1 bank in Sorsele 🙂  en was de sneeuwscooter een uurtje later betaald en konden we hem gaan ophalen. 1 Telefoontje naar de verzekering en ook dat was geregeld. Vervolgens nog 300 km. gereden om wat scooteroveralls, laarzen en helmen aan te schaffen en we waren klaar voor de eerste gasten. Het was een mooie week en we maakten heerlijke tochten. We lunchten bij een kampvuur en stopten bij prachtige vergezichten en zonsondergangen. De gasten kregen onderweg rendieren en zelfs elanden te zien. Ze maakten bij een collega een huskytocht en ze werden getracteerd op een prachtige show van het Noorderlicht. Een meer dan geslaagde start van onze nieuwe winterbezigheid dus.
Inmiddels zijn we 2 weken verder en hebben we nog een paar boekingen voor het maken van sneeuwscootertochten binnen. Hebben we ons scooterpark inmiddels uitgebreid naar 5 stuks en is Paula op dit moment op de vakantiebeurs in Utrecht druk in de weer om aan iedereen die het maar horen wil te vertellen dat Laplandtime vanaf dit jaar ook sneeuwscootertochten aanbiedt. Ongelooflijk veel interesse, vertelde ze enthousiast via de Skype. Tja, wat goed is komt snel…….
Nieuwsgierig en wil je misschien ook eens een uniek winteravontuur in Lapland beleven? Lees hier meer.

Frans”

Na dit bericht van Frans een paar weken geleden is er nogal het een en ander gebeurd. Vorige week ben ik teruggekeerd van een week Nederland. Op 12 januari had ik mijn vlucht en ik heb eerst de schoonouders in Heerlen bezocht. Ze hadden me verrast met mijn lievelingseten, frietjes met braadharing, knakworst en een glas melk. Als je dit al meer dan een jaar niet meer hebt gehad, dan is het zeker genieten. Nadat ik op 13 januari in Bladel vrienden van vroeger had bezocht en daarna bij de urnenmuur van mijn vader en moeder in Maasbracht een fris bloemetje had neergezet, maakte ik me op woensdag 14 januari in alle vroegte op voor de treinreis naar Utrecht, alwaar ik van 14 tot en met 18 januari op de vakantiebeurs zou staan voor Gold of Lapland. Het was leuk om te doen en er waren zeer veel geïnteresseerde mensen die een bezoek brachten aan de stand van Gold of Lapland.De statistieken van VisitSweden – dat er vooral veel interesse bij Nederlandse mensen is in een winteravontuur in Lapland – werden herbevestigd. Er deed zich ook een kans voor om 1 minuut zendtijd te kopen bij het Rtl4 programma Life is Beautiful om zo het sneeuwscooterrijden onder de aandacht te brengen. A,s, zondag 1 februari ben ik te zien op TV. De laatste weken hebben we weer een aantal boekingen gekregen op onze sneeuwscooterarrangementen voor de komende maanden en ook voor 2016 hebben we al een aantal boekingen op zak. We hebben inmiddels wel de overtuiging dat we met deze nieuwe tak in ons bedrijfje een goede stap hebben gezet.

En ondertussen is het hier nu echt aan het winteren. We leven in een prachtig winters landschap en de boomtakken buigen door door de zware lading sneeuw. Gisteren hebben we een mooie tocht gemaakt, samen met een aantal vrienden uit het dorp,  door sprookjesachtige bossen en bevroren meren en moerassen. Met -20 graden was het wel koud, maar de zon scheen heerlijk en het was een prachtige dag. Het blauw van de lucht is hieri bijna paars, zo diep blauw.

We voelen ons gezegend dat we dit samen mogen meemaken en dat we hier mogen leven.

Paula