Vrijdagochtend 1 december al weer. Buiten is het sprookjesachtig wit en met een temperatuur van zo’n -8 ronduit mild voor de tijd van het jaar. Afgelopen week was het tussen de -20 en -25, flink koud dus. Koning Winter is definitief in het land. En wij zijn er klaar voor! Morgenavond komen onze 2 eerste wintergasten. 2 Jonge Nederlandse mannen die met hun auto op weg zijn naar de Noordkaap in Noorwegen en op hun route bij ons een tussenstop maken. Ze blijven 2 nachten slapen en maken zondag verder nog een hondensledetocht, waarna ze maandagochtend hun avontuurlijke reis voortzetten. De afgelopen maanden hadden we vakantie. Alhoewel….. we hebben geen moment stilgezeten:)  We zijn steeds lekker bezig geweest met van alles en nog wat voor ons bedrijf Laplandtime. En tegelijkertijd hebben we de accu opgeladen.

De maanden oktober en november staan steevast in het teken van vergaderingen. Frans van de Leader groep Vindelälven, en ik van de toeristenorganisatie Gold of Lapland. Op 21 november jl. hadden we een workshop met de zgn. Holland-groep. Dit is een groepje van 12 bedrijven die meer Nederlandse toeristen naar hier willen halen. We zijn bezig geweest met het samenstellen van pakketreizen, die we mee willen nemen naar de vakantiebeurs in Utrecht van 9 t/m 14 januari a.s. Ik ga dit jaar namens de toeristenorganisatie Gold of Lapland. Zodoende vertegenwoordig ik dan ook niet alleen ons eigen bedrijf Laplandtime, zoals vorig jaar, maar alle bedrijfjes die meedoen in de Holland-groep. Zo meteen  is er een skype-vergadering over de beurs. Dan hoor ik verder hoe de stand eruit ziet, welke dagen ik op de beurs sta, enz. Verder was er op 22 november een bestuursvergadering van Gold of Lapland waar we o.a. hebben gesproken over het visietraject, dat ik, samen met de manager van Gold of Lapland, Karin Fällman, aanjaag.

De afgelopen periode stond alles in het teken van de voorbereiding op het komende winterseizoen. Zo hebben alle sneeuwscooters een onderhoudsbeurt gehad bij de plaatselijke scooterhandelaar Forsgren in Blattnicksele. Frans is elke keer met de auto en 2 sneeuwscooters op de aanhanger richting Blattnicksele gereden en vanochtend om 8.00 uur haalt hij de 2 laatste sneeuwscooters terug. Onze buurman Roland heeft vorige maand een nieuwe sneeuwscooter gekocht en daarbij zijn huidige scooter ingeruild. We hebben besloten deze sneeuwscooter te kopen, zodat ons scooterpark nu bestaat uit maar liefst 6 mooie sneeuwscooters. Hoewel we de 6e sneeuwscooter maar bij één groep, gelet op de grootte van die groep, echt nodig hebben, biedt deze 6e scooter mij de kans om vaker mee op pad te gaan en Frans op die wijze te assisteren. Frans rijdt dan vooraan en ik sluit de rij, zodat we alle gasten goed in de gaten kunnen houden en eventueel kunnen bijsturen als dit nodig is. Om onderling contact te kunnen houden hebben we geïnvesteerd in headsets die we kunnen inbouwen in onze helmen. Frans is nu richting Sorsele om de headsets daar op het postkantoor op te halen. Verder vind ik het heerlijk om zo af en toe mee te gaan op de scootertochten. Sneeuwscooteren is zooooooo heerlijk! Het geeft je een enorm gevoel van vrijheid en de sneeuwscooter is een mogelijkheid om diep de Laplandse wildernis in te trekken.

Zoals in Nederland moeten ook in Zweden auto’s elk jaar gekeurd worden. Onze trouwe VW tiguan, die we meegenomen hebben uit Nederland, en onze nieuwe Volvo CX zijn beide weer voor een jaar goedgekeurd. Afgelopen weken hebben we verder veel tijd gestopt in het verwerken van het eland- en rendiervlees dat we voor onze gasten kopen. Een bekende in het dorp heeft de dieren voor ons in stukken vlees verdeeld en Frans en ik hebben alle diverse stukken vlees gewogen en in vacuum zakken in de diepvries gestopt. Alle diepvriezers, 4 grote in totaal, liggen nu tjokvol. Verder hebben we de afgelopen week het gehakt verwerkt tot worst. Frans heeft zich erg goed ingelezen in de kunst van het, op ambachtelijke wijze, maken van worst. Het was veel werk, waarbij je ook nog een keer in de kou moet staan, omdat het gehakt absoluut onder een temperatuuru van 4 graden verwerkt moet worden. Maar zoals steeds als we dingen samen doen, was het erg gezellig met zijn tweetjes. Want uiteindelijk zijn we daarvoor naar Lapland geëmigreerd, om vooral veel dingen samen te doen en dat lukt! Ook hebben we 3 dagen geleden de eerste korte sneeuwscootertocht gemaakt in het moeras achter ons huis.

Waar ik me ook weer super op verheug is de ontmoeting met mijn vriendin Vanessa in Utrecht in januari als ik naar de vakantiebeurs ga. We gaan net als vorig jaar en het jaar ervoor lekker samen bijpraten tijdens een etentje in Utrecht. In oktober hebben we elkaar voor de laatste keer ontmoet toen we met onze camper bij haar gezin te gast waren. Het voelt altijd heel vertrouwd als we elkaar weer zien, ook al wonen we een eind bij elkaar vandaan. Zo gaat dat als je echte vrienden bent. Je hoeft elkaar niet dagelijks te zien 🙂

De trouwe lezer van mijn blog weet dat ik naast bestuurslid bij Gold of Lapland vorig jaar ook gekozen ben in het bestuur van Västerbottens Läns Hembygdsförbund, een soort provinciale koepel van alle gemeenschapsverenigingen in Lapland. De persoon die me had voorgedragen als bestuurslid had me desgevraagd laten weten dat we maximaal 4 x per jaar vergaderen. De afgelopen periode is echter gebleken dat dit veel vaker is. Ik tel sinds april jl. – de jaarvergadering waar ik als bestuurslid ben benoemd –  al meer dan 10 vergaderingen  en die vergaderingen zijn allen in Umeå of Skellefteå (230 km enkele reis) waardoor het bezoeken van de vergaderingen betekent dat je een hele dag onderweg bent. Ik heb dan ook besloten om te bedanken als bestuurslid,  omdat ik het niet meer gecombineerd kan krijgen met alle andere werkzaamheden, met name ons eigen bedrijf Laplandtime. Afgelopen zaterdag heb ik een goed gesprek gehad met de voorzitter van de vereniging. Het voelt als een bevrijding om van het bestuurslidmaatschap verlost te zijn. Goede keuze dus!

Ook op mijn vriendin Anita, haar man Wil, en hun vrienden Ellen en Max, verheugen we ons. Anita en Wil komen voor de 2e keer naar ons en we waren ook bij hen op bezoek in oktober jl. Als mensen besluiten terug te komen, omdat ze het zo geweldig vonden, is het altijd weer een uitdaging om hun verblijf minstens zo mooi te laten zijn dan de vorige keer, en als het ff kan, nog iets mooier. Maar het leukste is natuurlijk dat we elkaar weer ontmoeten in ons mooie Lapland.

Ruda uit Maasbracht was vroeger mijn hartsvriendin. We hebben in onze jongen jaren heel wat afgeschooid, zoals dat op zijn Limburgs heet.  Ook zij komt met een groep van 5 personen naar hier. We zetten het bier en de Limburgse carnavalsmuziek al klaar! Verder komen 2 goede visvrienden, de een met zijn vrouw en de ander met zijn vader, nu voor de afwisseling een keer in de winter naar hier. Ben benieuwd welk seizoen hen beter bevalt. En dan komt er nog een echtpaar uit Maasbracht. De man ken ik ook van vroeger uit Maasbracht. Verder bezoeken meerdere vrienden en oude bekenden van vroeger ons. Zo ook, een gewaardeerde oud collega-gemeentesecretaris van de gemeente Reusel de Mierden, zijn vrouw en vrienden, die in maart voor een sneeuwscooteravontuur naar hier reizen.

Apropos vakantiebeurs. Ik vlieg op dinsdag 9 januari vanaf 6.45 uur vanaf Lycksele naar Arlanda Stockholm. Rond 13.00 uur ben ik op Amsterdam Schiphol en dan met de trein naar Utrecht waar ik in hartje Utrecht in een appartement verblijf. Zondag 14 januari om 14.30 uur heb ik het vliegtuig terug op Schiphol en ’s avonds rond 21.00 uur ben ik weer in Lapland. Op maandag 15 januari begint dan het echte sneeuwscooterseizoen. Er komt dan een gezin van 6 mensen die ik heb leren kennen op de vakantiebeurs vorig jaar. Dan nog een erg leuk bericht. Mijn nicht José komt met haar man, zijn broer en vrouw, naar Lapland in 2019. We hebben afgesproken dat we tijdens een etentje in Utrecht in januari bijpraten. Ik verheug me er erg op José na zoveel jaren terug te zien en natuurlijk heel erg leuk om haar man en familie te leren kennen.

Met zeer veel engelengeduld heeft Frans weer een mooi fimpje gemaakt voor de website. Het kostte heel veel tijd om muziek bij het filmpje te zoeken die je op je website en op facebook mag tonen. Bijgaand het filmpje en weet dat de minuut heeeeeel veel tijd van mijn lieve schat heeft gekost. Wat heb ik toch bewondering voor hem. Hier de link van het filmpje.  https://www.facebook.com/laplandtime/videos/1526136664139436/?id=100008362095573

Ohhhh ja, en voordat ik het vergeet, ik had jullie nog foto’s beloofd van het Halloween feest. Jullie weten dat we altijd veel tijd stoppen in het uitzoeken van de juiste kleding bij het thema van de avond. Eigenlijk is het een soort carnaval. Tenminste de voorbereiding. Het feest zelf kan op geen enkele wijze aan het  Limburgs carnaval tippen. Kort gezegd is het oersaai. Er is namelijk geen muziek, met uitzondering van een paar uurtjes dat een orkest speelt. Voor de rest geen polonaise of zo, maar alleen maar zitten aan een tafeltje. Maar we doen toch elk jaar mee, omdat we het leuk vinden om ons te verkleden. De voorpret is dan ook het grootst. Dit jaar was het thema Hollywood en we besloten om te gaan namens Mortitia en Gomez Adams. Leuk of niet?

En ook het zomerseizoen vult zich zo langzamerhand met gasten en steeds staat alles in het teken van Weerzien. Mensen die al jaren achter elkaar Laplandtime als reisbestemming hebben, en inmiddels echte vrienden zijn. En vrienden, familie en bekenden van vroeger, die je na zo lange tijd weer terug ziet. En hoewel we nog aan het winterseizoen moeten beginnen kijken we ook al weer uit naar een weerzien met hen. Love you!

Heel veel lieve groetjes

Paula

5.39 zegt de wekker, nog vroeg maar ik kan niet meer slapen. Het weerstation -ik moet ff goed kijken – wijst-10 aan. Het is volop aan het winteren hier. De eerste sneeuwbui heeft het landschap inmiddels alweer veranderd in een winters decor. De afgelopen 3 dagen ben ik ziek geweest en vanmorgen voel ik me voor het eerst weer een beetje beter. Ik ben geveld geweest door de Zweedse Kräksjuka, een soort winterbuikgriep die jaarlijks vele Zweden bij de start van de winterperiode velt. Frans en ik hebben steeds de dans weten te ontspringen, ook toen vorig jaar het hele dorp Tväråträsk in bed lag. De afgelopen weken heb ik veel vergaderingen en bijeenkomsten gehad waarbij je natuurlijk veel mensen spreekt, handjes geeft en samen eet. Waarschijnlijk ben ik daar besmet. Nou maar hopen dat Frans verschoond blijft, want de Kräksjuka is geen grapje 🙁

Mijn laatste blog lijkt al weer een eeuwigheid geleden. Grand slam! was de titel verwijzend naar de groep Guido die in september als laatste groep van het visseizoen bij ons te gast waren. Op 18 september kwamen de zus van Frans, Caroline, en haar vriend Wout, na een reis van 3 dagen vanuit Nederland, met de camper hier aan. Het was een warm weerzien en we hebben ons eerst een kleine week hierboven in Lapland vermaakt. Zo zijn we een keer met zijn viertjes naar de Juktån wezen vissen. De natuur en de rivier waren zoals altijd prachtig, maar het was  koud en voor Wout was het lastig laveren in de rivier in verband met een knieblessure. 22 november gaat hij onder het mes en krijgt een nieuwe knie. We duimen voor hem! Op 22 september zijn we met de campers richting Noorwegen vertrokken. Eerst zijn we vrijdagavond nog op bezoek geweest bij onze Zweedse vrienden Annika en Anders die in Östersund wonen. Zaterdagmorgen zijn we vanuit Östersund richting Noorse grens vertrokken. We zijn over Zwedens’ hoogste bergweg, de Flatruet, gereden, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de Zweedse bergwereld. Vervolgens wilden we Caroline en Wout graag een stukje Noorwegen laten beleven. Via het bergmassief Rondane en het Engerdal zijn we achter het Noorse Drevsjö bij Idre weer Zweden ingereden. Toen naar Varberg waar we op donderdag 28 september de boot hadden naar Denemarken. We hadden een heel programma gemaakt voor ons bezoek naar Nederland. Allereerst natuurlijk naar pap en mam van Frans in Heerlen, waar we de zaterdag en zondag zijn geweest. Het was een fijn weerzien en super om onder het genot van een heeeeeerlijke kop koffie met vlaai, over van alles en nog wat bij te praten. En natuurlijk was er friet met braadharing 🙂  Maandagmorgen 2 oktober hebben we nog een oom van Frans bezocht. Ome Jan en tante Johanna vonden het een echte verrassing dat we ineens, met een door Caroline verzonnen smoesje, voor de deur stonden. ’s Middags ging het richting Stevensweert naar onze vrienden Jan en Danielle. We kennen hen van vroeger en ze zijn ook al 2 keer bij ons in Lapland geweest. Dus nu was het tijd voor een bezoekje aan hen. Ze hadden heerlijk voor ons gekookt en om 23.00 uur kropen we heerlijk in ons bedje in onze camper, die we op hun oprit mochten parkeren. ’s Morgens was het al weer vroeg tijd voor het programma voor die dag. Eerst koffie drinken bij mijn zus Kitty en haar man Wil in Echt. Wat was het een warm weerzien en wat een verrassing dat ook hun dochter Lenny er was. Met mooie presentjes van hen die ik eerst mocht open maken op mijn verjaardag 11 oktober, gingen we met een warm gevoel een paar uur later de deur uit. Toen was het tijd voor de volgende halte. Ellie van café het Wiel in Maasbracht, die lekkere soep voor ons had gemaakt. Ellie was vorig jaar bij ons in Lapland geweest. Daarna zijn we naar de urnenmuur van mijn ouders gegaan bij de kerk in Maasbracht en daar hebben we een nieuw bloemetje neergezet en een kaarsje aangestoken. Altijd weer bijzonder. ’s Avonds waren we te gast bij Anita en haar man Wil. Anita was mijn vriendin op de lagere school en ze zijn in 2016, samen met de zus van Wil, Marian, en haar man Harald, een keer in Lapland geweest. Anita en Wil komen over een aantal maanden weer voor een Laplandavontuur naar hier. Hoe leuk is dat!

4 Oktober was het dan eindelijk zover dat we onze vriendin Vanessa, haar man Frank en hun kinderen Renske en Imke in Bladel zouden ontmoeten. We hebben een heerlijke dag gehad, met veel persoonlijke aandacht en warmte. De dag werd afgesloten met een lekker etentje bij de Japanner in Bladel. Dat vind je hier in Lapland niet dus we hebben onze vingers afgelikt.

5 Oktober was het vroeg dag. Om 5.00 uur reden we in Bladel met de camper de oprit af richting Noord Duitsland. We hadden heel graag nog meer mensen een bezoekje willen brengen. Familie en vrienden die we een warm hart toedragen. Maar helaas ontbreekt de tijd. Dus een volgende keer! 6 Oktober 17.00 uur hadden we de overtocht vanaf het Duitse eiland Rügen naar Trelleborg Zweden. Maandag 9 oktober ’s ochtends om 11.00 uur was een afspraak geboekt bij de Nederlandse Ambassade in Stockholm voor het aanvragen van nieuwe paspoorten. Zondag de 8ste dus een plekje gezocht in Stockholm om te overnachten. Dit was nog niet zo eenvoudig. Alle campings waren vanaf 1 oktober gesloten en het vinden van een parkeerplaats voor een camper in Stockholm centrum is geen sinecure. Uiteindelijk lukte het op een parkeerplaats op een eiland in het Malaren-meer, Djurgården geheten.. Via een sms moest je tijdstip en registratienummer van de camper aanmelden en je zou dan een factuur voor het parkeren toegestuurd krijgen. Prima geregeld 🙂 Omdat de ambassade midden in het centrum van Stockholm ligt zijn we maandagmorgen vroeg te voet vertrokken. Eerst nog pasfoto’s gaan maken en toen de afspraak bij de ambassade. De aanvraagformulieren waren door ons thuis al uitgeprint. We verwachten de nieuwe paspooten in de loop van komende week. Op 10 oktober waren we thuis en we hebben genoten van de vakantie. In de bijna 3 weken dat we met de camper onderweg zijn geweest hebben Bartje en Prins zich goed vermaakt in de camper. We merkten dat ze het fijn vonden om bij ons te zijn.

En zo zitten we op dit moment nog in onze “gastvrije” periode. Op 2 december komen de eerste gasten. 2 Vrienden die op weg zijn naar de Noordkaap en bij ons een tussenstop maken. Als het meezit kunnen we ook een sneeuwscootertocht met ze maken. Vanaf 23 december begint het winterseizoen dan echt. Dan komt een familie met 5 personen die hier tijdens kerst hun 25 jarig huwelijk komen vieren. Op 29 december komt dan weer een nieuwe groep van maar liefst 7 personen die in Lapland het nieuwe jaar willen inluiden en……. hun 25 jarig huwelijk willen vieren.

Vandaag brengen we onze Tiguan naar de garage. Bij het starten slaat de aanjager direct aan met een geluid alsof een F16 overvliegt. Hopelijk is het geen dure reparatie. Morgen wordt het een drukke dag. Rond 7.00 uur rijden we richting Lycksele. Eerst om 8.20 uur naar de jaarlijkse keuring met onze Volvo en om 9.00 uur heb ik een afspraak bij de kapper, knippen en verven, dus dat duurt wel ff. November is ook de tijd van vergaderingen. Donderdag heb ik een vergadering in Skellefteå met het bestuur van de Västerbottens Läns Hembygdsforbund, een soort koepel van alle gemeenschapshuizen in onze provincie. Het is de laatste keer dat ik hier naar toe ga, omdat ik de vele vergaderingen en de afstand die ik steeds moet maken – van Tväråträsk naar Skellefteå of Umeå is 230 km enkele reis – heb onderschat. Dit is niet te combineren met de zorg voor onze gasten, en dat komt altijd op de eerste plaats! Verder is het spinningseizoen weer begonnen. Frans heeft een app op de telefoons van alle deelnemers geïnstalleerd en nu kan iedereen zich via die app aanmelden. We hebben nu vaste spinningavonden, maandag, woensdag en donderdag, en zaterdagmorgen. Tot nu toe werkt het nieuwe systeem perfect!

Vrijdag a.s. is dan weer het jaarlijkse Halloween feest. De trouwe volgers van mijn blog weten dat Frans en ik ieder jaar veel tijd steken in het verkleden van ons zelf in de stijl van het thema (hiernaast een foto van vorig jaar. Olympische Spelen). Dit jaar is het thema Hollywood, dus alles wat te maken heeft met films enz. enz. Foto’s volgen snel!

Frans heeft op 14 november nog een vergadering met de LAG, een vereniging die zich ten doel stelt om activiteiten te stimuleren, met geldelijke steun, om het vistoerisme in de rivier Vindelälven verder te ontwikkelen. Op 21 en 22 november ben ik dan weer aan de beurt met Gold of Lapland vergaderingen. De 22ste met de groep Nederland, waar we o.a. praten over deelname aan de vakantiebeurs in Utrecht januari 2018, en 23 november met het bestuur van Gold of Lapland.

Dan nog een laatste nieuwtje. Tot nu toe had ik als privépersoon een facebookaccount. Nu heeft ook Laplandtime een facebookaccount. Heel fijn als jullie de pagina willen liken! Hier de link. www.facebook.com/laplandtime.

We verheugen ons super op het winterseizoen en de vele mensen die we hier in ons mooie Lapland mogen verwennen.

Tot een volgend blog.

Paula